Licht in de duisternis

In mei 2025 maakte ik een visionboard. Met grote letters stond daarop: ‘licht in de duisternis’. Ik vroeg me af wat deze zin me zou brengen in de periode die ging komen. Licht. Ik snakte er naar. Lichter in mijn hoofd, lichter door het leven. Soms heb ik van die dips die nooit lijken te eindigen. Achteraf duurt het vaak maar even.

Emotionele schommelingen door mijn cyclus, triggers die, al dan niet onverwachts, voorbij komen, gedoe dat er ineens is. Oordelen over mezelf die door mijn hoofd gieren, ze werken niet echt helpend, maar wijzen me wel op wat ik nog te doen heb.

Licht dus. In die duisternis.

Ik ontdekte dat in die duisternis vooral een gevoel van eenzaamheid hangt. Niet perse de situatie maakt dat ik intens verdrietig kan zijn, maar vooral het gevoel van eenzaamheid is wat het zwaar maakt.

Er volgde een workshop waarbij ik mensen meenam naar die plek. Die plek waar verdriet gevoeld wordt. Kijkend in de liefdevolle ogen van een ander. Om er vervolgens achter te komen dat je nooit meer alleen bent met die herinnering. Er zijn nu liefdevolle ogen aan gekoppeld, de eenzaamheid verzacht en verdwijnt. Heel intens, heel liefdevol, heel helend.

Ook plezier bleek ik ergens achter te hebben gelaten. In mijn hoofd was het gerelateerd aan een andere plek. Een plek waar ik niet meer kom. Ik realiseerde me: het plezier zit in mij, ik heb het niet daar achtergelaten. Ik heb het ernaartoe gebracht en daarna weer meegenomen. Hoe deed ik dat ook alweer… bewust plezier maken?

Het hosten van Tantric dance zijn ook van die momenten dat ik vol ‘aan’ ga. Plezier, mag er naast alle andere emoties, zeker bestaan! Beweeg ermee, dans, adem en geniet van dat wat er is.

Er volgde een visionboard avond met het thema Plezier, zie onderstaande foto voor mijn resultaat!