De energie van bindingsangst en verlatingsangst
De energie van
bindingsangst en verlatingsangst
Inmiddels is de theorie en de praktijk van bindingsangst en verlatingsangst mij niet geheel onbekend. Waar ik eerder dacht tekenen van bindingsangst te hebben blijkt er verlatingsangst onder te zitten en soms ineens weer omgedraaid. Het is niet voor niks dat mensen zeggen dat het twee zijden van dezelfde medaille is.
De energie van verlatingsangst zit in het weggaan bij mezelf en in de energie van de ander stappen. Een voorwaartse beweging. Die van de bindingsangstige zit in de beweging weg van deze energie. Een achterwaartse beweging. Beide energieen staan niet meer in hun eigen middelpunt.
Het is een constante dans waarbij de ene voorwaarts en de ander achterwaarts beweegt of andersom. Net als bij een goede dans is het niet helemaal zeker wie hier nu de leidende rol heeft, het is energie dat op elkaar reageert.
Het stopt pas als één van de twee besluit te blijven staan. Niet meer weg te bewegen van zijn of haar middelpunt. Hoe erg de angst ook kan worden.
Het blijven staan voor mezelf kan er bij mij zo uitzien, weet dat er vele varianten zijn en dat elke variant ook weer verschillende lagen kent:
- Het stellen van grenzen
- Langzaam durven gaan zonder te hoeven weten waar iets naartoe gaat
- Met aandacht in het hier en nu blijven
- Voelen waar ik behoefte aan heb
- Weten wat ik wil
- Uitspreken wat er in me leeft, ongeacht de reactie van de ander
- Reageren vanuit empathie in plaats van vanuit emotie
- Mezelf volledig overgeven aan wat er op dat moment is, niet sneller gaan maar ook niet langzamer
Als ik iets niet aanpakt, weet ik dat er een elastiekje aan zit. Het komt hoe dan ook weer een keer op mijn pad terug #Pats. Het gaat hierbij om bewustwording. Wat doe ik eigenlijk (wel of juist niet) en hoe zou ik willen doen?
Het is een hele reis om mezelf hierin te trainen, te onderzoeken wat voor mij werkt. Zonder mezelf af te wijzen: alweer verkeerd gedaan/gegaan! Er is namelijk niks verkeerd. Ik mag dromen en een toekomst bouwen in mijn hoofd. Ik mag vanuit mijn impulsen overreageren of terughouden. Dingen verzwijgen. Er is niks fouts aan. Tegelijkertijd werkt dit niet voor mij, bij mij veroorzaakt het angstgevoelens, onrust, emoties, vermoeidheid en slapeloze nachten.
Voor mij is het essentieel om in mijn lijf te blijven. In het hier en nu. Te blijven voelen wat voor mij klopt. Steeds terug te gaan naar mijn kern. Wat wil ik, waar heb ik nu behoefte aan. Ik voel dan rust in mijn buik, ik sta stevig en kan veel duidelijker communiceren. Dat duidelijk communiceren zit dan vooral in de energie en niet in de woorden. Ik sta dan letterlijk steviger, wat dan ook weer voelbaar is aan de andere kant. Soms komt dat dan wat zakelijk over, omdat ik dan communiceer zonder de emotionele laag.
Het lukt me steeds beter en sneller om bij mezelf te blijven in contact met een ander. Af en toe vlieg ik nog uit de bocht en ook dat is niet erg. Het is een goede oefening in terug in mijn lijf komen en voelen waar mijn eigen behoeftes liggen. Het creëert ruimte voor een rustigere energie tussen mij en een ander. Waarbij ik kan groeien en bloeien in plaats van de energie van een stuiterbal in emoties en gedoe.
Het doen van tantra heeft me hierbij geholpen en brengt me nog steeds stappen en stapjes verder. Mocht je mee willen oefenen en spelen met deze energieen, zodat je zelf ook beter leert om je grenzen aan te geven en te voelen waar je behoefte aan hebt, dan ben je van harte welkom.